20 Common Grammar Mistakes That (Almost) Everyone Makes

Who and Whom

This one opens a big can of worms. “Who” is a subjective — or nominative — pronoun, along with "he," "she," "it," "we," and "they." It’s used when the pronoun acts as the subject of a clause. “Whom” is an objective pronoun, along with "him," "her," "it", "us," and "them." It’s used when the pronoun acts as the object of a clause. Using “who” or “whom” depends on whether you’re referring to the subject or object of a sentence. When in doubt, substitute “who” with the subjective pronouns “he” or “she,” e.g., Who loves you? cf., He loves me.Similarly, you can also substitute “whom” with the objective pronouns “him” or “her.” e.g., I consulted an attorney whom I met in New York. cf., I consulted him.

Which and That

This is one of the most common mistakes out there, and understandably so. “That” is a restrictive pronoun. It’s vital to the noun to which it’s referring.  e.g., I don’t trust fruits and vegetables that aren’t organic. Here, I’m referring to all non-organic fruits or vegetables. In other words, I only trust fruits and vegetables that are organic. “Which” introduces a relative clause. It allows qualifiers that may not be essential. e.g., I recommend you eat only organic fruits and vegetables, which are available in area grocery stores. In this case, you don’t have to go to a specific grocery store to obtain organic fruits and vegetables. “Which” qualifies, “that” restricts. “Which” is more ambiguous however, and by virtue of its meaning is flexible enough to be used in many restrictive clauses. e.g., The house, which is burning, is mine. e.g., The house that is burning is mine.

زمان آینده

زمان آینده ساده ( The simple future Tense )

این زمان دلالت بر انجام کاری میکند که در آینده انجام خواهد شد و بیشتر قول و تصمیم را نشان می دهد.

چگونگی ساخت این زمان در زبان انگلیسی :این زمان را با اضافه کردن افعال کمکی( shall – will )   به جملات زمان حال ساده به دست می آید . مثل :

I (shall) will go.              You will go.              ( she – he – it ) will go

غات و اصطلاحات کاربردی

نظرات و عقاید 

افعال کمکی (معین)

افعال کمکی یا معین  (auxiliary verbs) معمولاً قبل از یک فعل دیگر (فعل اصلی) در جمله قرار می‌گیرند و کارشان کمک به فعل اصلی جمله در تشکیل عبارات فعلی می‌باشد.

افعال کمکی را می‌توان به دو دسته تقسیم نمود:
 

ویژگیهای افعال کمکی

الف) افعال کمکی اصلی

حالت سوم شخص مفرد (-s form)، گذشته ساده و اسم مفعول (قسمت سوم فعل) آنها نامنظم (بی قاعده) است:
 

ب) افعال کمکی وجهی

1- در حالت سوم شخص مفرد (بر خلاف افعال معمولی) -s نمی‌گیرند:

• She can play the piano quite well. (not: She cans ...)

• He must work harder. (not: He musts ...)

2- در جملات پرسشی و منفی، از فعل کمکی دیگری استفاده نمی‌کنند:

• What would you buy if you won the lottery?
  (not: What did you would buy ...)

3- هیچگاه to بعد از آنها قرار نمی‌گیرد (به استثنای ought to و used to):

• You should phone the police immediately. (not: you should to phone ...)

4- هیچگاه -ed یا -ing نمی‌گیرند:

 musting, musted

5- هیچگاه با همدیگر به کار برده نمی‌شوند:

• I might could wash the car.

قابلیت های مختلف افعال کمکی

1- برای منفی کردن یک جمله کافی است پس از فعل کمکی، not اضافه کنید و یا از حالت مخفف آن استفاده کنید:

 She will come → She will not (won't) come.

2- برای پرسشی کردن یک جمله، فعل کمکی را قبل از فاعل جمله قرار دهید:

 She will come → Will she come?

3- گاهی می‌توان فعل اصلی پس از فعل کمکی را حذف کرد به شرط آنکه معنی آن (با توجه به شرایط) واضح باشد:

• 'Will she come tonight?' 'No, she can't.' (='she can't come.')

• 'I've never been to China. Have you?'
    -----------------------------------------------------------------------------------------------------

• جملات شرطي نوع اول

  از جملات شرطي نوع اول براي بيان يک شرط (يا موقعيت) ممکن و يک نتيجه محتمل در آينده استفاده مي‌شود.

  if	حال ساده	will/won't	مصدر بدون to
  if	I work hard,	I will	pass my exams.

  • If I find your watch, I will tell you. (.اگر ساعت شما را پيدا کنم به شما خواهم گفت)

  • If we leave now, we'll catch the 10.30 train.
    (اگر حالا حرکت کنيم به قطار ساعت 10:30 مي‌رسيم)

  • If I see him, I'll tell him the news. (.اگر او را ببينم خبرها را به او خواهم گفت)

  • You'll get wet if you don't take an umbrella. (.اگر چتر نبري خيس خواهي شد)

   

  علاوه بر will مي‌توان از should ،must ،can ،might ،may و غيره نيز استفاده کرد که در اين صورت معني آن کمي فرق خواهد کرد: If you pull the cat's tail, it may scratch you. (اگر دم گربه را بکشي ممکن است تو را چنگ بزند ) You should eat less rice if you want to lose weight. (اگر مي‌خواهي وزن کم کني بايد کمتر برنج بخوري)

   

  جملات شرطي نوع دوم

  از جملات شرطي نوع دوم براي بيان يک شرط يا موقعيت غير واقعي يا غير ممکن و نتيجه محتمل آن در زمان حال يا آينده بکار مي‌رود. در واقع در اين نوع جملات حال يا آينده‌اي متفاوت را تصور مي‌کنيم.

  if	گذشته ساده	would ('d) would not (wouldn't)	مصدر بدون to
  if	I had more money, I	would ('d)	buy a new car.
  if	you lived in England, you	would ('d)	soon learn English.

  چند مثال ديگر:

  • If he needed any money, I'd lend it to him. (But he doesn't need it)
    (اگر به پول احتياج داشت به او قرض مي‌دادم)

  • If I had more time, I'd help you. (اگر وقت بيشتري داشتم به شما کمک مي‌کردم)

  • If I were^* a rich man, I'd buy an expensive car.
    (اگر ثروتمند بودم يک ماشين گرانقيمت مي‌خريدم)

  • I wouldn't accept the job (even) if they offered it to me.
    (اگر آن کار را به من پيشنهاد مي‌کردند هم قبول نمي‌کردم)

   

  * در اين نوع جملات، اغلب بجاي was از were استفاده مي‌شود: If I were living in Tehran, we could meet more often.

   

  جملات شرطي نوع سوم

  از اين نوع جملات شرطي براي تصور گذشته‌اي غير ممکن استفاده مي‌شود. در واقع در اين نوع جملات، گوينده آرزوي يک گذشته متفاوت را دارد. (ولي به هر حال گذشته‌ها گذشته!)

  if + گذشته کامل + would have + قسمت سوم فعل (p.p.) + ....

  • If I'd seen you, I would have said hello.
    (اگر تو را ديده بودم، سلام مي‌دادم)

  • If he had driven more carefully, he wouldn't have been injured.
    (اگر با دقت بيشتري رانندگي کرده بود، مجروح نمي‌شد)

  • If I had known you were in hospital, I would have gone to visit you.
    (اگر مي‌دانستم شما در بيمارستان بستري بوديد مي‌آمدم و شما را ملاقات مي‌کردم)

  • I would have gone to see him if I had known that he was ill.
    (اگر مي‌دانستم بيمار بود مي‌رفتم و به او سر مي‌زدم)

  • منبع زبان آموزان

Collocations

Tell me who you go with and I'll tell you who you are.

What is a collocation?

A collocation is two or more words that often go together. These combinations just sound "right" to native English speakers, who use them all the time. On the other hand, other combinations may be unnatural and just sound "wrong". Look at these examples:

Why learn collocations?

• Your language will be more natural and more easily understood.
• You will have alternative and richer ways of expressing yourself.
• It is easier for our brains to remember and use language in chunks or blocks rather than as single words.

How to learn collocations

• Be aware of collocations, and try to recognize them when you see or hear them.
• Treat collocations as single blocks of language. Think of them as individual blocks or chunks, and learn strongly support, not strongly + support.
• When you learn a new word, write down other words that collocate with it (remember rightly, remember distinctly, remember vaguely, remember vividly).
• Read as much as possible. Reading is an excellent way to learn vocabulary and collocations in context and naturally.
• Revise what you learn regularly. Practise using new collocations in context as soon as possible after learning them.
• Learn collocations in groups that work for you. You could learn them by topic (time, number, weather, money, family) or by a particular word (take action, take a chance, take an exam).
• You can find information on collocations in any good learner's dictionary. And you can also find specialized dictionaries of collocations.

Types of Collocation

There are several different types of collocation made from combinations of verb, noun, adjective etc. Some of the most common types are:

• Adverb + Adjective: completely satisfied (NOT downright satisfied)
• Adjective + Noun: excruciating pain (NOT excruciating joy)
• Noun + Noun: a surge of anger (NOT a rush of anger)
• Noun + Verb: lions roar (NOT lions shout)
• Verb + Noun: commit suicide (NOT undertake suicide)
• Verb + Expression With Preposition: burst into tears (NOT blow up in tears)
• Verb + Adverb: wave frantically (NOT wave feverishly

COMPOUND NOUNS

COMPOUND NOUNS

فعل کمکی should  و would   - should   گذشته shall  وwould   گذشته will می باشد.که اکثراً در زمان های آینده در گذشته بکار می روند که بموقع از آنها صحبت خواهد شد

He said that he would come here by noon

او گفت که تا ظهر به اینجا خواهد آمد

I said that I should /would telephone him at 10 o'clock

به او گفتم که ساعت ده به او تلفن خواهم کرد

Would در موارد زیر بکارمی رود:

1.     Would در زمان حال نشان دهنده درخواست انجام عملی از مخاطب است. مثال :

Would you show me the way to the station?

2.     would  عادت را نیز در زمان گذشته نشان می دهد یعنی عیناً نقش used to  را در جمله بازی می کند مثال :

He used to get up early when he was ten

He would get up early when he was ten

وقتی ده ساله بود زود ازخواب بلند میشد( عادت داشت زود از خواب برخیزد)

3.     Would با فعل like  به جای want   بکار می رود.و به جمله فرم مؤدبانه می دهد.مثال :

I want to see Mr.pitt

من می خواهم آقای پیت را ببینم (فرم معمولی )

I would like to see Mr.pitt

من می خواهم آقای پیت را ببینم ( فرم مؤدبانه)

Do you want to come with us?

Would you like to come with us?

در حالت سوالی می توان به جای like از care نیز استفاده کرد.مثال:

Would you care to come with us?

Should   در موارد زیر بکارمی رود:

الف: در زمان حال یا آینده

1 – در حکم وظیفه                                                                        you should  pay your depts  تو باید قرضهایت را بپردازی

2 – در حکم پند و اندرز و نصیحت                                                      you should  eat more fruit

3 – درموارد فوق می توان از   ought to نیز استفاده کرد                     you ought to pay your depts

ب. برای بیان عملی که در گذشته بایستی انجام میشده : چنانچه بخواهیم از کلمه should    در گذشته استفاده نماییم باید حتماً بعد از آن از فرمول (اسم مفعول + have ) استفاده کرد. چنانچه جمله منفی باشد نشان می دهد که عمل انجام شده است ولی اگر جمله مثبت باشد نشان می دهد که عمل انجام نشده است.

به دو جمله زیرتوجه کنید:

You shouldn’t have telephoned her. (But you aid)

شما نمی بایستی به او تلفن می کردید(ولی کردید)

You should have telephoned her. (But you didn’t)

You ought to have telephoned her. (But you didn’t)

شما بایستی به او تلفن می کردید (ولی نکردید)

چون should   با ought to  یکی است می توان درجملات فوق از ought to  نیز استفاده کرد.مثال دیگر:

You ought to have prepared your homework carefully

You should have prepared your homework carefully

بعداز افعالی مانند suggest – propose و  (insist  (on می توان از فرمول زیر استفاده نمود:

Should  +فاعل +that

Tom suggested that I should sell the house

تام پیشنهاد کرد که من منزل را بفروشم

He proposed that we should postpone the trip

او پیشنهاد کرد که مسافرت را بتعویق بیاندازیم

He insisted that Ali should not go till he arrived

او اصرار داشت که تا آمدن او علی برود

 بعد از کلمه lest   به معنی مبادا از should    استفاده می شود.مثال:

His father was terrified lest he should slip on the icy rocks

پدرش می ترسید مبادا اوروی صخره های یخی لیز بخورد

His father was terrified lest he should have slipped on the icy rocks

پدرش می ترسید مبادا او روی صخره های یخی لیز خورده باشد

منتظر نظرات مفید شما هستم

فعلcan – فعلی است ناقص و دارای علامت مصدر یعنی to  نبوده و هرگز به صورت استمراری در جمله بکار نمی رود .گذشته این فعل could  است  ولی اسم مفعول ندارد وبرای ساختن زمان های کامل از اسم مفعول to be able to  که معادل can  می باشد یعنی had been able to  استفاده می گردد.

مثال

I can speak English with her

He could read before he was four

So far I have not been able to solve this problem

تا کنون نتوانسته ام این مشکل را حل کنم

موارد کاربرد can :

1.     Permission (اجازه) مثال: ؟Can I come in   می توانم داخل بشم ؟

2.     Ability  (قدرت ) : برای بیان قدرت و توانایی انجام کاری از can و معادل آن یعنی (to be able to ) می توان استفاده نمود و این قدرت و توانایی خود به دو دسته تقسیم می گردد:

الف : قدرت جسمانی (Physical ability )

I can not lift this chair because it is too heavy

ب: قدرت فکری یا مهارت ( Metal Ability )

He can solve your difficulties easily

☯ فعل can بیانگر توانایی حاصل از امکانات نیز می باشد. مثال

Can you com to our house tonight?

You can buy your clothes cheaply in England

☺ عدم توانایی با can not بیان می شود و بجای آن میتوان be not able to یا be unable to  استفاده کردمثال:

He is able to agree to your request

He is not able to agree to your request

He is unable to agree to your request

☺در زمان گذشته نیز به جای could  می توان از صwas able to  یا were able to  استفاده کرد .مثال :

He was able to climb the wall

They were able to solve our difficulties

He was not able to climb the wall

殣 بین can  و to be able to  یک فرق مختصر وجود دارد ؛ چنانچه انجام عملی بوسیله فاعل مقدور باشد ولی فاعل تمایلی به انجام آن عمل نداشته باشد از فرم مثبت to be able to استفاده می گردد و حال آنکه اگر فاعل ذاتاً توانایی انجام عمل را نداشته باشد از فرم منفی could استفاده می گردد.

He was able to finish the book, but he went to bed

He couldn’t finish the book, so he went to bed

تبصره : could در زمان حال در نقش can نیز بکارمی رودو می توان گفت که فرم مؤدبانه آن است

Could you open the window?

涣 بعد از could می توان از ( اسم مفعول +have ) نیز استفاده است و آن زمانی است که شخص می توانسته کاری را انجام دهد ولی به عللی انجام نداده است ￬

He could have brought the goods to us

او می توانست کالاها را برای ما بیاورد ( ولی نیاورد)

فعل may  و might   : فعل may  در معنی ممکن بودن در دو مورد بکار می رود :

1-     اجازه = permission  

May I come in?

2-     امکان =possibility

They may come here next week

I may talk to him tomorrow

تبصره مهم : چنانچه انجام عملی در گذشته امکان داشته باشد در این حالت بعد از may  از فرم ماضی نقلی استفاده می شود.

I may have put the keys in the garden

He may have lost his money at school

در حالت فوق می توان به جای may  از might  نیز استفاده کرد ولی احتمال بسیار بسیار ضعیف می شود.

He might have arrived now

Might   گذشته فعل may   بوده و اکثراً در جملات نقل قول غیر مستقیم بکارمی رود

He said that he might telephone me later

 Might گرچه گذشته فعل may   می باشد ولی در زمان حال می توان از آن بجای may   استفاده کرد ودر این حالت امکان انجام عملی را بصورت بسیار ضعیف بیان می کند.

به دو جمله زیر که مربوط به یک مسابقه ورزشی است با در نظرگرفتن سن فاعل توجه کنید:

He is twenty five years old and he may win the prize

او بیست و پنج سال دارد و امکان دارد جایزه را ببرد

He is sixty years old and he might win the prize

او شصت سال دارد و امکان دارد جایزه را ببرد ( این امکان خیلی خیلی ضعیف است)

موارد استعمال must :

1- obligation =اجبار: دراین مفهوم معادل آن have to یا have got to می باشد

You must leave now

You have to leave now

You have got to leave now

Must you go now؟ 

Do you have to go now?

Have you got to go now?

آیا بایستی(مجبور هستید) الان بروید؟

2- necessity = ضرورت

You must work hard if you want to succeed

You must go to a doctor if you don’t feel well

 چنانچه در این حالت انجام عملی ضروری نباشدنمی توان از must not  استفاده کرد.زیرا must فقط

زمانی با not  منفی می گردد که نمایانگر دستور و حکم و تهدید و ممنوعیت از انجام کاری باشد.مثال :

My doctor says I must not eat meat

دکترم می گوید نباید گوشت بخورم ( دستور دارویی)

My doctor says I am not to eat meat

You must not talk to her any more

با او دیگر صحبت نکنید ( تهدید – دستور)

He must not do that again or I will punish him

او نباید آن کار را دوباره انجام دهد و الا او را سخت تنبیه خواهم کرد(تهدید)

Bهمانطور که ملاحظه می فرمایید must  زمانی با not  منفی می گردد که بیانگر دستور و حکمی باشد در غیر این صورت بجای فرم منفی آن بایستی از need not  یا needn^,t استفاده نمود.

You needn^,t go to a doctor if you feel better

اگر حالتان بهتر است لزومی ندارد به دکتر مراجعه کنید

3- inference = استنباط

Must در مقام استنباط امری بکار می رود مثلاً در اثر مطالعه و یا تماشای تلویزیون و سایر وسایل ارتباط جمعی شما متوجه شده اید که پاریس شهر زیبایی است با توجه به این امر که خودتان هرگز پاریس را ندیده اید می گویید:

Paris must be a beautiful city

پاریس باید شهر زیبایی باشد(استنباط)

He must be mad

او باید آدم دیوانه ای باشد( استنباط شخصی )

جمله فوق نشان می دهد که از فاعل جمله حتماً اعمالی سرزده که شما درمورد وی چنین استنباطی کرده اید.

توجه : must  در حکم استنباط در زمان گذشته نیز بکار می رود در این حالت بایستی بعد از must  از فرمول" اسم مفعول + have  "استفاده کرد

He must have telephoned yesterday

They must have left the house

با توجه به دو جمله فوق ، فرمول must  در زمان گذشته به شرح زیر است .

اسم مفعول +must + have   + فاعل

نکته مهم : must  گذشته و اسم مفعول ندارد و بجای آن از had to   برای ساختن زمان گذشته استفاده می گردد.

He had to leave the house at 8 o'clock

برای سوالی و منفی کردن   had to از فعل کمکی did استفاده می گردد.مثال :

did you have to go there؟سوالی

I didn’t have to speak with him.    منفی

توجه : برای بیان اجبار درزمان آینده می توان از must  با قید زمان آینده و یا از shall have to  و will have to   استفاده کرد . مثال :

I shall have to study hard tonight

He will have to sell his house

فرق must  و have to   :

از must   زمانی استفاده می کنیم که اجبار از ناحیه خودمان باشد و حال آنکه have to   اجباریست که از طرف عوامل خارجی مانند اداره ، ارتش و غیره برای ما به وجود می آید. مثال :

I must polish my boots once a week

من هفته ای یک بار بایستی پوتین هایم را واکس بزنم ( این کاری است که خودم را ملزم به انجام آن می دانم )

If I join the army, I will have to polish my boots every day

اگر به ارتش بروم مجبور خواهم بود هر روز پوتین هایم را واکس بزنم (اجبار از طرف عوامل خارجی )

در جمله اول ضرورت از طرف خود شخص است یعنی واکس زدن پوتین را هفته ای یک بار ضروری می داند و چنانچه واکس هم نزند کسی او را مجبوربه این عمل  نخواهد کرد و حال آنکه در جمله دوم مجبور است این کار را انجام دهد زیرا این مقررات ارتش است و باید اجرا کند.

I must go and help my mother because she is dying

مجبور هستم بروم و به مادرم کمک کنم ( اجبار از ناحیه گوینده و یک وظیفه فرزندی )

I have to be at office at 8 o'clock every morning

مجبور هستم هرروز ساعت هشت دراداره باشم ( اجبار از طرف اداره )

☺فرق دیگر  mustو have to این است که هنگامیکه must  در نقش استنباط بکار می رود ، نمی توان به جای آن از have to   استفاده کرد

He must be sleeping now

او الان باید خواب باشد ( چنین استنباط می گردد)

موارد استعمال Need :

Need  د رمعنای لازم بودن مورد استفاده قرار می گیرد و همانطوریکه قبلاً اشاره شد به جای فرم منفی must هنگامیکه عدم ضرورت انجام امری د رنظر باشد از needn^, t  استفاده می شود.مثال :

You must answer in English

You needn^, t answer in English

It is not necessary for you to answer in English

فرق must not  و need not  در دو جمله زیر به خوبی روشن است ؛

You need not light a match, I can see well

لزومی ندارد کبریت روشن کنید ، من می توانم خوب ببینم

You must not light a match; the room is full of gas

نباید کبریت روشن کنید ،اتاق پراز گاز است

 Need در زبان انگلیسی دارای دو نقش است:

1- need   به عنوان فعل کمکی ( ناقص ): در این حالت فعل need  دارای خصوصیات زیر است

1- فعلی که بعد از آن بکار می رود to  نمی گیرد

2- برای سوالی کردن مانند can جای آن را با فاعل عوض می کنیم

3- برای منفی کردن فقط کلمه not  را بعد از آن بکار می بریم

4- این فعل در سوم شخص مفرد s  نمی گیرد

مثال :

لازم است بروید ( مثبت ) you need go  - لازم نیست بروید ( منفی ) you need not go

آیا لازم است بروید؟ ( سوالی )  ؟Need you go – او لازم است بیاید ( مثبت سوم شخص مفرد) he need com

2- need  به عنوان فعل اصلی : به معنای نیاز داشتن – احتیاج داشتن بکار می رود و کلیه خصوصیات یک فعل اصلی را دارا می باشد و چنانچه بعد از آن فعلی بکار رود حتماً با to   می باشد.

I don’t need to speak with him

احتیاجی ندارم که با او صحبت کنم

Do you need any money?

He needs a new car

He doesn’t need a new car

فرم منفی need    در زمان گذشته : یکی از مهمترین کاربردهای فعل  need    بصورت منفی در زمان گذشته است که آن را به دو طریق منفی می کنند و هرکدام با یکدیگر فرق زیادی دارند.

اگرneed به عنوان فعل کمکی در زمان گذشته با کلمه not   منفی شود بعد از آن حتماً بایستی از فرم ماضی نقلی استفاده گردد ولی اگر need  را در زمان گذشته مانند فعل اصلی منفی کنیم بعد از آن مصدر بکار می رود و معنای دو جمله کاملاً با یکدیگرمتفاوت هستند.مثال:

You need not have gone there last night (But you did)

لزومی نداشت که دیشب به آنجا بروی ( ولی رفتی )

You didn’t need to go there last night (so you didn’t)

 لزومی نداشت که دیشب به آنجا بروی (بنابراین نرفتی )

نکته مهم : فرم ماضی نقلی بعد از need not   در زمان گذشته نشان دهنده عملی است که فاعل انجام داده ولی لزومی نداشته است.فرم مصدر بعد از didn’t need  در گذشته نشان دهنده عملی است که فاعل آن را انجام نداده زیرا لازم نبوده است

مثال دیگر :

I need not have telephoned her

لزومی نداشت که به او تلفن کنم ( ولی تلفن کردم )

I didn’t need to telephone her

لزومی نداشت که به او تلفن کنم ( بنابراین تلفن نکردم )

۱. حرف تعریف نامعین

۲.حرف تعریف معین

۱.a - an نامعین : قبل از اسم مفردی می آید که برای گوینده و شنونده مشخص نیست.

مثال:a book کتابی

an apple سیبی (یک سیب)

نکته1: a و an قبل از اسامی غیرقابل شمارش به کار نمی روند

نکته 2:an قبل از اسمی به کار می رود که اولین حرف آن یکی از حروف صدادار ( u , o, i,e,a) باشد.

مثال: an egg یک تخم مرغ

نکته 3: اگر حرف h در اول کلمه ای خوانده نشود در این صورت از حرف تعریف an استفاده می شود.

مثال: an hour یک ساعت

نکته 4: همچنین قبل از کوته نوشت هایی که با مصوت ( یعنی با تلفظ صدادار ) از حرف تعریف an استفاده می شود.

مثال: an MP یک نماینده مجلس ( تلفظ کلمه = empi)

a قبل از اسمی به کار می رود که اولین حرف آن بی صدا باشد.

مثال: a child بچه ای (یک بچه)

نکته: اگر u و eu صدای یو /:ju/ بدهند قبل از آنها a به کار می رود.

مثال : a university

a European

نکته : اگر اسمی با o شروع شود ولی صدای و /w/ بدهد باز هم از a استفاده می شود.

مثال: a one year old child یک بچه یک ساله

موارد کاربرد a , an

1. برای بیان کلی چیزی از a/an استفاده می شود.

مثال :A baby deer can stand as soon as it is born

بچه آهو درست پس از تولد می تواند سرپا بایستد.

2.برای مطرح کردن چیزی که قبلا در مورد آن صحبت نشده است.

مثال: I saw a snake    یک مار دیدم

3.همراه با عبارت های عددی و برای بیان قیمت ، سرعت و نسبت از a و an استفاده می شود.

مثال :

ساعتی پنجاه مایل( پنجاه مایل در ساعت)	fifty miles an hour
ده دلار در روز	a day  $10
در این مورد a/an جایگزین per ( در / هر) است.

 ۳.با اسامی مشاغل:

مثال: HE is an engineer او مهندس است

۴. هرگاه قبل از اسامی اشخاص ش a و an به کار رود ، نشان می دهد که شخص برای گوینده ناشناس است.

مثال: A Mr.Smith  آقایی به نام اسمیت

حرف تعریف معین The

این حرف قبل از هر اسم مفرد، اسم جمع قابل شمارش و غیرقابل شمارش که مشخص باشند، به کار می رود.

موارد استفاده

1. قبل از اسامی که در طبیعت فقط یکی از آنها وجود دارد.

مانند: the earth زمین (کره)

the moon ماه

the sun خورشید

the sky آسمان

2. قبل از اسم شخص یا چیزی که نزد گوینده و شنونده معلوم و مشخص باشد.

could u open the door please؟

در مشخص است

3.هرگاه اسمی قبلا ذکر شده باشد، بار دوم از the استفاده می کنیم.

4.قبل از صفات عالی

The biggest

The most beautiful

5.قبل از وسایل موسیقی

The piano

6.قبل از اسم مفردی که بیانگر طبقه ای از چیزها( اسامی حیوانات،گیاهان،اختراعات و قسمت های بدن) باشد.

The cat is a mammal گربه یک پستاندار است

 در واقع با قرار دادن The قبل از اسم مفرد قابل شمارش ،آن را به اسم عام تبدیل می کنیم.

7.قبل از دهه و قرن

The 1800s دهه 1800

The twentieth century قرن بیستم

8.قبل از عبارتهای مربوط به مکان و زمان

The past گذشته

The West غرب

9.قبل از اعداد ترتیبی

The first اولین

 قبل از اعداد اصلی به کار نمی رود.

10.قبل از چیزهایی که مفهوم کلی دارند حرف تعریف The به کار نمی رود ولی برای چیزهای جزئی ( جزئی از کل )حرف تعریف The  به کار می رود.

مثال: Gold is precious طلا قیمتی است.

 The gold in your watch is precious طلایی که در ساعت شماست قیمتی است.

 حروف اضافه in و of بعد از اسم، بیانگر حالت جزئی اسم هستند.

11.قبل از کشورها ، ایالات ، شهرها ، دانشگاه ها و مدارس که دارای حرف اضافه

of هستند و قبل از کشورهایی که شکل جمع دارند یا دارای یک صفت هستند

توجه: Great Britain ( بریتانیای کبیر ) مستثنی است و The نمی گیرد.

The state of Florida

The Netherlands

12.قبل از اسامی اقیانوس ها،رودها،دریاها،خلیج ها و اسامی رشته کوه ها ، جزایر و دریاچه ها

توجه: قبل از اسم کوه تنها ، جزیره تنها و دریاچه به صورت مفرد THe به کار نمی رود.

13.قبل از مناطق جغرافیایی

قبل از اسامی قاره ها به کار نمی رود.

اسم مصدر کلمه ایست که ریشه فعلی دارد و با اضافه کردن ing به آخر فعل تشکیل می شود.اسم مصدر کلیه خواص اسم را دارد و در حقیقت یک نوع اسم معنی محسوب می گردد.مثلاً وقتی می گوییم سیگار کشیدن برای بدن شما مضر است کلمه سیگار کشیدن در یک مفهوم کلی بکار رفته و هیچگونه اشاره به کشیدن سیگار در لحظه مخصوص نمی کند.  smoking cigarette is harmful to your health سیگار کشیدن برای سلامتی شما مضر است. درجمله فوق کلمه smoking اسم مصدر است که از ریشه فعل smoke گرفته شده و نباید آنرا با وجه وصفی حال عوضی گرفت که عمل سیگار کشیدن بصورت حقیقی و واقعی انجام شود که اکثراً در زمانهای استمراری ما شاهد آن خواهیم بود. مثال: John is smoking a cigarette now جان در حال سیگارکشیدن است

When I entered the room,he was smoking  cigarette زمانی که وارد شدم،او داشت سیگار می کشید.

در دو جمله فوق کلمه smoking نشان دهنده انجام یک عمل به صورت واقعی است پس وجه وصفی محسوب می گردد.زیرا هیچگونه اشاره ای به سیگار کشیدن در یک مفهوم کلی نشده است.

موارد کاربرد اسم مصدر

1. بعنوان فاعل جمله 

مثال:Reading french is easier than writing it

2. بعنوان مفعول جمله 

مثال:I like swimming in the summer

3. بعنوان صفت قبل از اسم

This  swimming pool is too deep

این استخر شنا خیلی عمیق است

4. در ممنوعیت هایی که بصورت عبارات کوچک نوشته می شود.

مثال:    No smoking  اینجا سیگار کشیدن ممنوع است

این جمله در اصل بصورت زیر بوده و به  منظور خلاصه نویسی تبدیل به عبارت فوق شده است

smoking is forbidden here

5. بعد از حرف اضافه از اسم مصدر استفاده می گردد.

مثال: He is good at telling lies

او در دروغ گفتن خوب وارد است

 Can u touch the floor without bending your knees؟

آیا می توانید بدون خم کردن زانوهایتان کف اتاق را لمس کنید؟

6.بعد از افعالی که دارای حروف اضافه مخصوص به خودشان می باشند.

مثال: He insisted on seeing u   او اصرار داشت شما را ببیند

He is interested in fishing  او به ماهیگیری علاقه زیادی دارد

He was charged with stealing  او متهم به سرقت بود

7.بعد از صفات ملکی یا ضمایر مفعولی

مثال:  I cant remember his driving

         I cant remember him driving رانندگی او را نمی توانم بخاطر بیاورم

       I know that your coming will worry him  می دانم که آمدن تو او را نگران خواهد کرد

8.بعد از افعال و عبارات زیراسم مصدر می آید.

مثال

1.He stopped reading            او ازمطالعه دست کشید

2.We finished writing our homework           نوشتن تکلیف را تمام کردیم

3.Who can prevent us from getting married?      چه کسی می تواند ما را از ازدواج کردن باز دارد؟

4.You can hardly avoid meeting her     شما می توانید ازملاقات با او دوری کنید

5.You shouldn^,t risk going out if u have a cold      اگر سرما خورده اید نباید ریسک کنید و بیرون بروید

6.Postpone sending an answer to their request    پاسخ به درخواست انها را به تعویق بیاندازید

7.I enjoy studying English               از مطالعه انگلیسی لذت می برم

8.we will appreciate receiving an answer immediately     ما از اینکه پاسخ سریعی دریافت کردیم آنرا قدردانی خواهیم کرد

9.Do umindwaiting a few minutes in the hall?    ایا اهمیتی دارد اگر چند دقیقه ای در هال منتظر باشید؟

10.We are considering buying a new house     ما مشغول بررسی خرید یک منزل جدید هستیم

11.He denied taking the book     او حاشا کرد که کتاب را برداشته است

12.He admitted making a mistake     او پذیرفت که اشتباه کرده است  

13.I dislike getting up early          از زود بیدارشدن بیزارم

14.I detest writing letter              از نامه نوشتن بیزارم

15.They suggested waiting till dawn          آنها پیشنهاد کردند که تا سپیده دم منتظر بمانند

16.Forgive my interrupting u                    مرا ببخشید از اینکه صحبت شما را قطع کردم

17.I couldn^,t resist buying the car             نتوانستم در خرید اتومبیل مقاومت کنم ( یعنی آن را خریدم)

18.Heresentedbeing punished               او رنجید از اینکه مورد تنبیه واقع شد

19.Putting in a new window,will involve cutting away part of the wall        بکار گذاشتن یک پنجره جدید مستلزم قطع کردن قسمتی از دیوار است

20.She dreads lending money to me      اواز اینکه به من پول دهد می ترسد

21.You should practice speaking English     شما بایستی صحبت کردن انگلیسی را تمرین کنید

22.He anticipated raining           او باران را پیش بینی کرد

23.I am used to getting up early      من عادت دارم که زود از خواب برخیزم

24.He is accustomed to smoking 20 cigarettes every day    او عادت دارد که روزی 20عدد سیگار بکشد

25.He is afraid of talking to her father     او می ترسد با پدرش صحبت کند

26.I am looking forward to seeing you    مشتاقانه انتظار دیدن شما را می کشم

27.I can^,t help laughing           نمی توانم نخندم

28.I can^,t stand hearing these words      من تحمل شنیدن این حرفها را ندارم    

29. It is no use arguing with him             صحبت کردن با او بی فایده است

30. It is no good talking to him like this             خوب نیست با او این طور صحبت کنید

31.This film is not worth seeing          این فیلم ارزش دیدن را ندارد

32.He is busy studying             او سخت مشغول مطالعه است

33.I have decided to quit smoking              من تصمیم گرفتم سیگار را ترک کنم

34.I don^,t feel like working             حوصله کار کردن را ندارم

توجه :بعد از فعل go اکثرافعال بصورت  اسم مصدر بکار می روند که مهمترین آنها عبارتنداز:

go swimming   شنا کردن

go fishing       به ماهیگیری رفتن

go shopping   به خرید رفتن

go climbing   به کوهنوردی رفتن

9.بعد از بعضی افعال علاوه بر اسم مصدر می توان از مصدرنیز استفاده کرد. این افعال عبارتنداز:

مصدر کلمه ایست که معنی انجام عملی را به صورت آزاد و کلی بیان می کند و وابسته به هیچکدام از زمان ها نیست.از همین مصدر است که افعال را در زمانهای حال - گذشته و آینده  بکار می بریم. در حقیقت می توان گفت که مصدر ریشه فعل یا مادر افعال است.علامت مصدر در زبان فارسی (ت-ن) و (د-ن) می باشد.مانند:رفتن ، آمدن، نوشیدن، خوردن.همانطوریکه در زبان فارسی خود کلمه مصدر (مثل نوشتن ) را در جمله بکار نمی بریم در زبان انگلیسی نیز خود کلمه مصدر یعنی فعل و حرف اضافه to بکار برده نمی شود ، مگر بعد از بعضی از افعال خاص که فقط بعد از آنها از مصدر استفاده می شود.

مثال :           I like to drink some cold water    دلم می خواهد مقداری آب خنک بنوشم

توجه: اگر فعل like بصورت یک مفهوم کلی و عمومی بکار رود بعد از آن بایستی از اسم مصدر استفاده شود.

مثال:       I don^,t like smoking cigarette   من سیگار کشیدن را دوست ندارم

کاربرد مصدر زبان انگلیسی:

1. بعد از افعال زیرمصدر بکار می رود:

( قید Adverb )

تعریف : به کلمه ای گفته می شود که چگونگی فعل صفت یا قید دیگری را توصیف می کند. مثل :

1) He runs quickly.   2) They are very bad.   3) She came quiet carelessly.

در جمله اول قید مورد نظر چگونگی فعل را توصیف می کند و در جمله دوم قید مورد نظر صفت را توصیف می کند و در چمله سوم قید مورد نظر قید دیگر را توصیف می کند.

انواع قید :

1) قیدهای حالت مثل : quickly-  gracefully – kindly

2) قیدهای زمان مثل : today – yesterday – recently – later  

3) قیدهای مکان مثل : here – away – outside  

4) قیدهای  کمی مثل :  So - too

5) قیدهای تکرار مثل : often – rarely – seldom – regularly

قید های حالت که حالت و چگونگی انجام کاری  را نشان می دهد. معمولا این قیدها  بعد از فعل قرار می گیرند وچنانچه آن فعل دارای مفعول باشد این قیدها بعد از مفعول قرار می گیرند. این قیدها در ابتدای وسط و انتهای جمله قرار می گیرند. مثل :

Softly, he gets the paper. (ابتدا)

He quickly ran away. (وسط)

She dances gracefully. (انتها)

چگونگی ساخت قید حالت:

اکثر قیدهای حالت به lyختم می شوند یعنی با اضافه کردن (ly) به آخر صفات به وجود می آیند. مثل :

               +  صفت ly                Hard                   Hardly

نکته: بعضی از قیود مانند(slow – clear – quick) هستند که ما بدون اضافه کردن (ly) و همراه با (ly) می توانیم ازآنها استفاده کنیم.  مثل :

She explains the problem clear(ly).

نکته : تعدادی از قیود هستند که هم به عنوان صفت و هم به عنوان قید بکار می روند و عبارتند از :

( fast – hard – low – long – late )

مثل :

She has a hard work. (صفت)                          She works hard.  (قید)

  It is a long wall. (صفت)         He stayed here as long as he can. (قید)

         That is the back door. (صفت)                         Go back. (قید)

قیدهای زمان که زمان انجام کاری را بیان می کنند. این قیود به دو نوع معین و نامعین تقسیم می شوند که بعضی از آنها عبارتند از :

( yesterday – today – tomorrow ) قیود زمان معین 

( recently – later – afterwards – already ) قیود زمان نامعین

نکته : معمولا قیدهای معین در جملات ساده در آخر جمله قرار می گیرد اما چنانچه جمله مرکب بود قید را در اول جمله می آوریم. مثل :

She went to the bookshop yesterday.

Tomorrow, we will leave for trip.

مثال برای قیود زمان نامعین :

Recently, the news about the Iraq’s security has not been good.

قیدهای مکان که بیانگر محل وقوع کاری هستند و معمولا بعد از فعل قرار می گیرند اما می توان آنها را در اول یا آخر جمله قرار داد. بعضی از آنها عبارتند از :

( in/inside – under – above – here – there – near – far – below )

 مثل :

She came to here one hour ago.

We can go to everywhere we want.

Outside, it was bitterly cold.   (ابتدا)

It is hot outside.  (انتها)

قیدهای  کمی که کمیت و مقدار صفت یا قیدی را نشان می دهند. که عبارتند از :

(Enough) به معنی کافی است یعنی حالت یا صفت بکار رفته به حد کفایت می باشد و به دو صورت در جملات قرار می گیرند :

Noun + Enough

مثل :

I had not enough money for that car.

 He has enough courage to be a captain.

Adverb or Adjective + Enough

مثل :

This milk is not hot enough to drink.

It is not easy enough for this job.

قیدهای تکرار  که بیانگر تعداد دفعات انجام کاری است که نامشخص تکرار شده است و معمولا قبل از فعل اصلی قرار می گیرد اما اگر افعالی مانند (am – is – are – was – were) در جمله باشد قید تکرار بعد از آنها قرار می گیرد. قیود تکراربه نسبت تعداد تکرار آنها  عبارتند از :

(از چپ به راست تعداد دفعات کمتر می شود)

Always>Usually>Often>Sometimes>Now & then>

                           >>>Occasionally>Not often>Hardly ever>Rarely>Never

(Now & then)  گاهگاهی                      (Occasionally)   بعضی مواقع

(Hardly ever)   تقریبا هرگز                  (Rarely)      به ندرت

It often rains in North of Iran.    (قبل از فعل اصلی)

It always snows in Arrak in winter.   

The temperature in Ilam hardly ever gets to 30º in Winter.

He is often here at 6 o’clock in the morning.   (بعد از افعال موردنظر)

You are usually in restaurant at noon.

افعال بی قاعده

Prepositions of time

Prepositions at, in, on

Prepositions of place and direction

اســــم در نقش صفت

در زبان انگليسي گاهــي يك اسم قبل از اسم ديگري در نقش صفت ظـــاهر مي شود و آن را توصيف مي كند. چنين اســمي ( اسم در نقش صفت ) اولاً بايد مفــرد باشد و ثانياً محل آن بــــلافاصله قبل از موصوف مي باشد .

تذكر1 : توجه داشته باشيد كه (s) در بعضي از كلمــات مانند : news – physics و … s جمع نيست .

news report  _  physics  teacher

تذكر2: همانگونه كه مي دانيد يكي ديگر از راههاي معمــــول براي توصيف اسم، استفاده از صفت قبل از اسم مي باشد .

a good – beautiful – fat – thin – happy – clever / girl

تذكر3: با جابجا كردن اسم ها معني عبارت تغيير مي كند .

گل باغچه اي                          a  garden flower

باغچه ي گل                            a flower garden

كارگر شب(شب كار) a night worker                  

شب كارگر            a worker night                    

گزينه ي درست را انتخاب كنيد .

1. A store which sells shoes is a …………….. .

a. shoes store                         b. store shoes      

c. shoe store                          d. shoes stores

2. The desks that are used in offices are called ……………. .

a. offices desks                      b. office desks      

c. desks offices                      d. desks office

3. The story which is about life is the ……………

a. life story                            b. story life          

c. story of the life                   d. a and c

4. A bridge which is made of stone is called a ………….. .

a. bridge stone                     b. stone’s bridge        

c. bridge’s stone                   d. stone bridge

5. Flowers that grow in spring are ………….. .

a. spring flowers                  b. flowers spring       

c. spring flower                    d. flower spring

جملات زير را كامل كنيد .

1. A student who studies history is called a ………………

2. A book which is about grammar is called a ………………

3. Dishes which are made of iron are called ……………….

عبارت اسمي Noun Clause

يك عبارت اسمي مجموعه اي از كلمات است كه بجاي يك اسم در جمله بكار مي رود .يك عبارت اسمي با كلماتي نظيرwho – whom – what – where – when – whose – why  و ...... آغاز مي شود كه به آنها كلمات ربط

 ( قيود ربط ) گفته مي شود .

عبارات اسمي مي توانند در نقش فاعل يا مفعول جمله بكار روند .

چنانچه در مثالهاي بالا دقت شود ترتيب قرار گرفتن كلمات در عبارات اسمي همانند جملات مثبت خبري است يعني بعد از كلمات ربط ابتدا فاعل و سپس فعل بكار مي رود .

تذكر  : در پاره اي موارد كلمات ربط بجاي فاعل قرار مي گيرند كه در اين صورت بعد از آنها فعل بكار مي رود .

I know Ali borrowed my book.

I know who borrowed my book .

يادآوري  : فقط سه كلمه ربط who – what  و which و نيز مشتقات آنها مي توانند چنين حالتي داشته باشند يعني بجاي فاعل بكار روند .

تذكر: تفاوت who و whom در اين است كه who حالت فاعلي دارد يعني جايگزين فاعل مي شود بنابراين بعد از آن فعل بكار ميرود در صورتيكه whom حالت مفعولي دارد و بجاي مفعول مي نشيند و بعد از آن فاعل بكار ميرود .

I know who saw you .                            من مي شناسم كسي كه شما را ديد .                                               

I know whom you saw.من مي شناسم كسي را كه شما ديديد .                                                                    

 يادآوري : در انگليسي محاوره اي مي توان بجاي whom از who استفاده كرد . ولي در انگليسي رسمي به همان صورتي كه در بالا بيان شد بكار مي روند.

She knows who(m) they met.

يادآوري : در سال اول دبيرستان با عباراتي آشنا شديد كه با كلمه ي that شروع مي شدند كه مي توان آنها را با كلمات ربط تغيير داد .

_ I know that Ali is a good student .            I know who is a student.

_ I know that they are going to school.       I know where they are going

ضمــــاير موصولــــــي

چنانچه كلماتي چون which-who-whom و … بعد از يك اسم و در داخــل جمله قرار گيرند همگي به معناي ( كه ) مي باشند و ضمير موصولي محسوب مي شوند . در واقع ضمـــاير موصولي متصل كننده دو جمله مي باشند بطوريكه يكي از جملات ، توصيف كننده ي اسم جمله ي ديگر مي باشد.

The man teaches English. He came by bus.

The man who came by bus teaches English.

                                                                  جمله ي وصفي               

تذكر: به جمله اي كه بعد از اسم مي آيد و آن را توصيف مي كند ، جمله ي وصفي مي گويند .

ضماير موصولي who _ whom

who و whom براي انسان بكار مي روند يعني اسمــي كه قبل از آنها مي آيد ، اشاره به انسان دارد با اين تفاوت كه who حالت فاعلي دارد ( جانشين اسم مي شود ) بنابراين بعد از آن فعل بكـــــار مي رود . در حاليكه whom حالت مفعولي داشته ( جانشين مفعول مي شود ) بنابراين بعد از آن فاعل مي آيد .

                                                فعل + who + اسم ( اشاره به انسان )

                                                 فاعل + whom + اسم ( اشاره به انسان )

The man who is walking is my brother.

The man whom you saw there was my brother.

ضمير موصولي Which

Which بــراي اشياء بكار مي رود بدين معني كه اسمــي كه قبـــل از آن قرار مـي گيرد به اشياء يا حيوانات اشاره دارد .

تذكر: which هم حالت فاعلي و هم حالت مفعولي دارد بدين معني كه پس از آن مي توان از فعـل ويا از اسم استفاده كرد .

                                 فعل / فاعل + which + اسم ( اشاره به شيء يا حيوان )

The shirt which he bought is in the room.

He bought the shirt which is in the room.

تذكر: از that مي توان بجاي سه كلمه ي who-whom و which استفاده كرد .

The man that is walking is my brother.

گزينه ي درست را در سوال اول انتخاب كنيد و بجاي نقطه چين در جملات بعدي ضمير موصولي مناسب قرار دهيد .

I am wearing the shoes ………….. my mother gave me.

a.who                       b.that                        c.which                   d.b and c

_The shirt ………………. he bought is very nice.

_The men ……………. were invited came by bus.

_The girl …………….. you saw is a nurse.

حـــــروف تعريف

در انگليسـي به دو كلمه ي a و an حروف تعريف نامعين و به كلمه ي the حرف تعريف معين گويند.

كاربرد حروف تعريف نامعين ( a – an )

1-چنانچه اسمــي از نظر شنونده نامشخص باشد قبل از آن اسم حرف تعريف نامعين بكار مي رود.

تذكر1 : حروف تعريف نامعين فقط قبل از اسمهاي قابل شمارش مفرد بكار مي رود .

تذكر2 : an را قبل از اسمهاي مفردي بكار مي بريم كه با يكي از حــروف صدادار ( a –e –i-o –u  ) شروع شده باشند . قبل از بقيه ي اسمها a  بكار مي رود .

a / book-teacher-radio-man

an / apple-arm-hour-engineer

تذكر3 : اگر بخواهيم اسمي را كه با يك صفت همراه است بشكل نكـــره بيان كنيم ، a يا an را قبل از صفت بكار مي بريم .

2- a يا an عـــلاوه بر اينكه اسم را نكره مي كند ، قبل از نام شغلها بكــار رفته و در اين حالت معني  نمي دهند .

He is a doctor.               He is an engineer.

كاربرد حرف تعريف معين ( the )

1-چنانچه اسمي از نظر شنونده معلوم و مشخص ( معرفه ) باشد ، قبل از آن اسم حرف تعريف معين بكار مي رود ولي چنانچه اسمي بطور عـام و كلـي در جمله اي مطـرح شود نيازي به حـــرف تعريف نيست .

Books are good friends.

The books which you bought are interesting.

در جمله ي اول كلمــه ي books بطور عام مطرح شده است كه در اينصورت نيازي به the نيست در حاليكه در جمله ي دوم books از نظر شنونده مشخص و معلــوم مي باشد كه اين صورت قبل از آن the بكار رفته است .

تذكر : the بر خلاف a يا an مي تواند قبل از انواع اسمها ، چه مفرد و چه جمع و چه قابل شمارش و چه غير قابل شمارش قرار گيرد .

2-علاوه بر كاربرد كلي فوق كه براي the ذكر شد ، در موارد زير نيز حتمأ از the استفاده مي شود .

a ) قبل از نام اشياء منحصر به فرد جهــان مانند خورشيد ، ماه ، زمين و جهـــات جغرافيايي از the استفاده مي شود .

The sun rises in the east and sets in the west.

b ) چنانچه اسم نكــره اي براي بار دوم يا بيشتر در جمله اي ذكــر شود ، آن اسم بدنبال the بكــار ميرود .

Yesterday I saw a man. The man was crossing the street.

c ) چنانچه بعد از اسمي يكي از ضماير موصولي نظير who-whom-which و … آمده باشد ، قبـل از آن اسم از the استفاده مي شود .

The man who is coming here is Ali's father.

d ) چنانچه دو اسم بوسيله ي حرف اضافه of در حالت اضافه قرار گيرند ، قبـــل از آن دو اسم the بكار مي رود .

This is the door of the classroom.

e ) قبل از صفات عالي از حرف تعريف the استفاده مي شود .

He is the tallest man.

f ) در جملات امري بعد از فعل اصلي اسم همراه the بكار مي رود .

Clean the blackboard ,  please.

g ) كلماتي مانند صبح ، بعدازظهر ، عصر كه به اجزاء روز مربوط مي شوند هميشه همراه the بكـار مي روند .

the / morning-afternoon-evening

I get up early in the morning.

در موارد زير the بكار نمي رود .

1-قبل از نام قاره ها ، كشورها ، استانها ، شهرها و روستاها

I live in Isfahsn.

2-قبل از اسمهاي خاص مانند : علي ، رضا و …

Do you know Ali?

3-قبل از روزهاي هفته و نام ماههاي سال

We went to Mashad in Mehr.

زير گزينه ي درست خط بكشيد .

1.I took a book. …………. book was about grammar.

a.A                       b.An                          c.___                         d.The

2.She talked to ………… man who was in the office.

a.the                    b.a                              c.an                            d.___

3.He usually works in ………….. morning and watches TV in ………… evening.

a.the/a                 b.the/the                     c.a/the                        d.a/a

4.She never comes here on …………. Mondays.

a.the                    b.____                        c.a                             d.an

 5.My mother is making tea in …………… kitchen.

a.____                b.a                               c.an                           d.the

زمان آينده ي نزديك ( آينده ي قصدي )

از اين زمان براي بيان كارهاي قطعي و معين در زمان آينده ي نزديك استفاده مي شود . در ترجمه اين زمان از عباراتي نظير قصد دارم يا مي خواهم استفاده مي كنيم .

فاعل         + am / are / is + going to + شكل ساده فعل اصلي + بقيه جمله

طريقه سوالي و منفي كردن اين زمان

براي سوالي كردن اين زمان فعل to be يعني am – are – is  به اول جمله منتقل مي شود . و براي منفي كردن اين زمان بعد از فعل to be كلمه ي not اضافه مي شود .

                He is going to play football.

(جمله سوالي) Is he going to play football?

(جمله منفي)   He is not going to play football.

يادآوري :

تفاوت اين زمان با آينده ساده در اين است كه در اين زمان از قبل براي انجام كار مورد نظر برنامه ريزي شده است ولي زمان آينده ساده را هنگامي بكار مي بريم كه تصميم جدي يا برنامه قطعي براي انجام كار گرفته نشده است .

-          I will study English.

-          I am going to study English.

نمونه سوال :

گزينه درست را انتخاب كنيد .

1. I am going to ………………. to the radio.

   a. listening                 b. listened                c. listen                d. listens

2. They're going ………………. to Isfahan by train.

   a. travel                     b. traveling               c. traveled             d. to travel

3. Ali is ……………… to write a letter for his brother.

   a. going                     b. walking               c. writing               d. reading

4. Are you …………….. to paint the door ?

   a. go                           b. to go                c. going                  d. went

5. Mr Karimi ……………….. not going to study physics.

   a. was                         b. were                 c. is                       d. are

نكـــــاتي درباره ي no-any-some

some به معني مقداري يا تعدادي صفت مقدار مي باشد و مي تواند قبل از اسمهاي قابل شمارش جـمع و همچنين قبل از اسمهاي غير قابل شمارش بكار رود .

I have some books.

I have some money.

Some

 اغلب در جمــلات مثبت بــكار مي رود و معادل آن در جملات منفي و سـوالي كلمه ي any  به معني هيچ يا اصــلأ مي باشد . توضيح اينكه any همــانند some مـي تواند هم قبـل از اسمهاي قابــل شمارش جمع و هم قبل از اسمهاي غير قابل شمارش بكار رود .

There are some pens on the table.

There are not any pens on the table.

Are there any pens on the table?

 تذكر1 : در جمـــلات منفي مي توانيم تركيب not any را حذف كرده و بجاي آنــــها كلمـه ي no را قـرار دهيم . no نيز همــانند some و any هم قبل از اسمهاي قابــــل شمارش جمـع و هم قبــــل از اسمهاي غير قابل شمارش بكار مي رود .

تذكر2 : no در جملات مثبت بكار مي رود ولي به جمله مفهوم منفي مي بخشد .

There are not any pens on the table.

There are no pens on the table.

I did not drink any milk.

I drank no milk.

 يادآوري :كلمات مركبي كه با some – any و no ساخته مي شوند نيزاز قوانين فوق پيروي مي كنند.

somebody – someone - something

anybody – anyone - anything

nobody - no one - nothing

I see somebody in the library.

She didn't eat anything.

You will say nothing.

زير گرينه ي درست خط بكشيد.

1. I didn't see …………….. money in the box .

a.any                    b.no                          c.many                        d.some             

2. Do you see ……………. snow on the ground ?

a.no                      b.many                     c.any                           d.some

3. There is …………… water in the glass.

a.no                      b.some                     c.little                          d.a,b and c

4. I didn’t ask …………… to help me.

a.nobody              b.somebody                c.anybody                      d.a and c

اسم مصدر Gerund  

در انگليسي اسم مصدر را با اضافه كردن ing  به انتهاي شكل ساده فعل بوجود مي آورند . اسم مصدر در جمله همانند اسم عمل مي كند .

smoking – swimming – speaking – watching

موارد استفاده از اسم مصدر به شرح زير مي باشد :

1-     به عنوان مبتداي جمله

Learning English is not difficult.

2-     به عنوان مفعول جمله كه در اين حالت پس از برخي از افعال بكار ميرود .

I like swimming in the river.

تذكر : افعالي كه پس از آنها مي توان از اسم مصدر استفاده كرد عبارتند از :

avoid – enjoy – finish – imagine – keep – mind – miss – like – stop – mind – dislike

تذكر : پس از برخي از افعال هم مي توان از اسم مصدر و هم از مصدر با  to استفاده كرد . تعدادي از اين افعال عبارتند از :

allow – begin – forget – mean – like – prefer – remember – agree

He likes to go / going to the park.

3-     پس از حروف اضافه مانند : on – in – at – from – of ) ( از اسم مصدر استفاده مي شود .

I am tired of sitting here.

4- پس از تركيبات زير از اسم مصدر استفاده مي شود .

It's no good – It's no use – can't help – can't stand

It is no good going outside in this rainy day.

يادآوري :اسم مصدر مي تواند به تنهايي يا همراه يك عبارت بكار رود .

Learning is easy.

Learning English is easy.

Learning English at school is easy.

1. I’m tired of ……………… on this chair.

    a. sitting               b. sit                      c. sat                      d. to sit

2. My brother enjoys ……………… in the river.

    a. swim               b. to swim              c. swimming          d. swam

3. Is it dangerous to drive on this road?

No, ……………… on this road is not dangerous.

    a. drove              b. driving                c. drive                  d. drives